Sunday, April 25, 2010

नक्सालकी कान्छी बज्यै लाई पनि दर्शन गर्न क्रममा उनको पनि निधारमा चोट












टेक कुँवर
काडमाडांै ४ बैशाख नागरिक
ग्ात हप्ता मोहन प्रसाद र उनकी श्रीमती बिन्द्रा रेग्मीको नन्दीकेश्वर मंन्दिरमा दर्शन गर्ने क्रममा मंन्दिरको छाना खसेर टाउको चोट लागेर टाका लगाउनुनै पर्यो । त्यसैगरि नक्सालकी कान्छी बज्यै लाई पनि दर्शन गर्न क्रममा उनको पनि निधारमा चोट लागेछ ।
नक्साल स्थित नन्दीकेश्वर बहालमा रहेको नन्दीकेश्वर महादेव मंन्दिरमा भएका घटना हो जुन लामौ समय देखि मर्मत सम्भार नगर्दा पूर्णरुपमा भत्किने अवस्थामा रहेको छ । यस्ता थुप्रै घटना घटेका छन पुजारी वालकृष्ण गुरागाइले बताए । यि त केहि दर्शानार्थीहरुका उदाहरण मात्रहुन । छाना भत्केरर पानि चुहिन थालेको झण्डै १२ वर्ष भयो ।
त्यसैगरि थापाथलीको पोणेश्वर मंन्दिरको गजुरबाट कोल्टे फेरेर मंन्दिर भित्र पानी चुहिन थालेको २० औ वर्ष भयो । यस्तै अवस्था वसन्तपुरमा रहेका मंन्दिरहरुकने अवस्था पनि कम छैन । गोरखनाथ चारगणेश तलेजु मंन्दिरलाई पनि छानामा टायलको ठाउमा कतै कतै टिनको पाताले पानीरोक्नको लागी विकल्पको रुपमा प्रयोग गरेको पाइन्छ । थापाथली पोणेश्वर मन्दिरमा बसोवास गदैआएका काले नगरकोटीले भन्छन दशै तिहारमा आफै पैसा उठाएर रंगरोगन गर्न गरेका छौ ।भत्के भत्कोसबिग्रे बिग्रोस सम्बन्धीत निकायलाई केहि चासो छैन । पिपल उम्रेको १० औ वर्ष भइसक्यो कुनै निकायले ध्यान नै दिएका छैनन उनले बताए ।
त्यस्तै अवस्थामा अर्को मंन्दिर पनि रहेको छ जो कालमोचन त्रिपुरेश्वरमा रहेको जंग हिरण्ड नारायण मंन्दिरको चौकुनामा रहेका िसंहका मुर्तीको रंग उडेको वर्षौ भइसक्यो र हिरण्ड नारायण मंन्दिरमा पिपलको बोट उम्रेर पानी चुहिनथालेको पाच बर्ष भइसक्यो । त्रिपुरेश्वरमा रहेको महादेवको मंन्दिरको उत्तर पटिटको भाग मर्मत सम्भार भएपनि अन्य भाग मर्मत सम्भार गनुपर्ने अवस्थामा रहेका छन । पशुपति क्षेत्र भित्र पर्ने मृगस्थलीमा रहेका मठ मंन्दिरमा रहेको गोरखनाथ मंन्दिरको अवस्था पनि दहनिय रहेको छ । काडमाडौ शहरमा रहेका धेरै मठमंन्दिर मर्मत सम्भार गर्न नसक्नाले जीर्ण बन्दै गएका छन ।sाठमाडौ महानगरपालीका गुठि स्ंास्थान र पुरात्व विभाग बिच एक आपसमा मर्मत सम्भारको लागी र कसले के काम गर्न हो त्यसको निक्याल नहुदा मठमंीन्दर जीर्ण अवस्थामा रहेका हुन । काठमाडौ महानगरपालीका भवन तथा सम्पदा महाशाखा प्रमुख इनद्रमान सिहं सुवालले बताउदछन नियमीत मर्मत सम्भार ठिक समयमा नहुदा काठमाडौंका धेरै मठमंन्दिरको अवस्था जीर्ण छ । २०२४ सालदेखि मर्मत सम्भार नगरेका मठामंन्दिरलाई एकैचोटि अहिले मर्मत सम्भार गर्दा समस्या परेको हो ।
काठमाडौका मठ मंन्दिरको जीर्णद्रार मर्मत सम्भार तथा रेखदेख नियमीत रुपमा नर्गनाले अधिकांस मठमंन्दिर चुहेको भित्ता चर्केकार टँडाल तथा गजुरलगाएका संरचना टुटेफुटेका रंगरोगर्न नगर्दा पुरानो अवस्थामा देख्न पाइन्छन । उपत्यकामा भएका मठमंन्दिरलाई रंग निक्लेर खाली इटाढुङगा मात्र देखिन्छन लगाएक्ो सिमेन्ट समेत उप्कीसकेका छन गुठि संस्थानका कमचारीले बताए ।
गुठि संस्थानले अधिकरण मात्र गर्ने मात्र हो भूमिका निवार्ह गर्नुपर्ने काम केहि पनि गरेको छैन । पुरात्व विभागमा मर्मत सम्भारका लागी सिमीत बजेट भएकाले मर्मत सम्भार गर्नलाई समस्या परेको हो ।सतल पार्टी पौवामा धेरै वजेट लाग्ने भएकाले मर्मत सम्भार गर्नलाइ समस्या परेको । उपत्यकामा न्यूनतम ८ सय ८० भन्दा वढि मंन्दिर रहेका छन । पुरात्व विभागका अनुसन्धान अधिकृत मोहन िसंह लामाले बताए । मर्मत सम्भारको योजनामा परेपछि मात्र मर्मत सम्भार गर्ने गरेका छौ कसरी एकैसाथमा मर्मत सम्भार गर्न सकिन्छ टेक दोभान देखि संखमुल सम्मसतल पार्टि मर्मत सम्भार गर्नुपर्ने छन कसरी सबै लाइ मर्मत सम्भार गर्न सकिन्छ विस्तारै सम्भार गर्ने छौ । एक त हामीलाई थोरै बजेटले देशभरिका पुरात्वमा लगानि गर्नमा पैसा पुग्दैन पुरात्व विभागका अधिकृत हिरण्ड वैधले बताए ।
गुठि स्ंास्थानका उप प्रशासक सरोज थपलीया का अनुसार गुठि संस्थानले राजगुठिको मात्र मर्मत सम्भार गर्ने गरेको छ । निजी गुठिको व्यावस्थापन गदैन । पर्व पुजा र जात्रा साचालन गर्नमा वार्षिक ३ करोड रुपैया खर्च गर्छ । मालपोत र मोहिबाट कुत लगाएर वार्षिक २ करोड जति कमाइ हुन्छ र अन्य रकम संस्थानको वहालबाट बैङ्क व्याज बाट आउने रुपैयाबाट खर्च गर्ने गरेका छौ । पटक पटक सरकारलाई संस्थानको जग्गा उपभोग गरेवाफत पाउने रकम लागी गुहादा पनि उहाहरुबाट केहि सुनुवाइ नभएको संस्थान अन्योलमा परेको छ । सरकार बाट पाउने रकम पाएमा मर्मत सम्भारको लागी केहि राहत मिल्थ्यो कि आम्दानी अनुसार ६८ जिल्लामा मर्मत सम्भारको लागी रकम पुयाउनुनै पयो थोरै रकम भएकोले सामान्य मर्मत सम्भारको लागी संरक्षण गर्ने गरेका छौ उनले बताए ।
यो समाचार बैशाख ५ गते नागरिक दैनिकमा छापिएको हो ।









टेक कुँवर
काठमाडांै वैशाख १२ नागरिक - काठमाडांैको मच्छेगाउ गाविस २ मा रहेको मच्छेनारायण मंन्दिरमा २८ दिने मलमास मेला लागेको छ । प्रत्येक ५ वर्षमा २ पटक मलमास पर्ने भएकोले त्यस समयमा २८ दिने मेला लाग्दछ । अधिकमासको शुक्ल प्रतिपदा देखी औसीसम्म २८ दिन मच्छेनारायण मंन्दिरमा मेला लाग्नेगरेको छ । मलमास लागेकाले २८ दिन सम्म लाग्ने मेला गत २ गते बाट सुरु भएर ३१ गते सम्म लाग्नेछ ।

मेला अवधिभरको लागी ३१ सदस्यीय पूरुषोतममास मेला व्यवस्थापन समिति गठन गरेको छ आयोजक टोलीका संयोजक प्रेम बहादुर शाही भन्छन अघिल्लो वर्षको भन्दा यस वर्षको मेलामा भिड बढेको छ दैनिक २ हजार २५ सय जति दर्शानार्थी दर्शन गर्न आएका छन हाम्रो लक्ष्य ५ देखि १० लाख सम्म दर्शानार्थी भित्राउने ओजना रहेको छ । धेरै भिडभाड भएकोले यातायातको लागी थप गाडीको व्यवस्था गर्नको लागी हाम्रो राजधानी यातायात कृर्तिपुर यातायातलाई गाडि बढाइदिनको लागी आग्रह गरेका छौ ।
स्थानियका अनुसार यस भन्दा अगाडि लाग्ने मेलामा पानीको व्यवस्था थियो तर यस मलमास मेलामा पोखरीमा पानि भएकाले दर्शानार्थीहरुले आन्नदले शुद्र भई नुहाउन पाउथे भने १४ वटा धारामा पानि आउथ्यो भने यस वर्ष सबै धारामा पानि नआएका कारणले दशानार्थीलाई समस्या परेको छ ।
विष्णुका दश अवतार मध्ये पहिलो अवतार मत्स्यअवतार रहेको छ । वेदका सृष्टिकर्ता ब्रम्हा निदाइ रहेका अवस्थामा हृयग्रीव दानवले वेद चोरेर लगेका हुनाले वेदलाई फिर्ता ल्याउनका लागी पालनकर्ता विष्णुले माछाको रुप लिएका हुन श्रीमद् भागवत महापुराणमा राजा सत्यव्रत समुद्रको किनारमा नित्यकर्म गदै थिए । त्यसका लागी पानीउठाउदा उनको अंजुलीमा सुनौलो माछा आइपुग्यो । त्यसमाछालाई पुन समुन्द्रमा छोड्न लाग्दा उसले भन्यो राजन मलाई म भन्दा ठुलो माछाले खान्छन मलाई कोहिले नखाने एक्लो ठाउमा राखीदेउ भनेर त्यस माछाले भन्यो । त्यसमाछा राजाले कमण्डलुमा राखे तर त्यो माछा रातभरि कमण्डलुमा नअट्ने भयो ।त्यसपछि त्यस माछालाई कुवामा राखियो । कुवामा पनि साधुरो भयो भनेर पोखरीमा राखियो त्यहा पनि साघुरो भयो भनेर माछाले फेरि पोखरिमा पनि साघुरो भयो भनेपछि राजाले त्यसमाछालाई समुन्द्रमा पु्याक्ने विचार गरे त्यस बेला पनि माछाले पुन त्यहि कुरा दोह्यायो महाराज मलाई यहा ठुलो माछाले खान्छ त्यसैले समुन्द्रमा नफ्याक यो सुनेपछि राजालाई संङ्का उत्पन्न भयो तपाई साधारण प्राणी होइन कृपण तपाई मलाई आफनो पुरा परिचय दिनुहोस त्यस पश्चात त्यो माछा विष्णु भगवान प्रकट भए । त्यसपछि आफ्नो हृयग्रीवको संहारका लागी जानलागेको विष्णुले बताए त्यो विष्णु रुपी माछा राखीएको पोखरी अहिले त्यहि पोदरीमा मंन्दिर रहेकॊ छ । पुजारी सुदामा आर्चाले भने त्रेतायुगमा कुवा उत्खनन गर्दा सुनको माछा पाइयो त्यसपछि त्यस ठाउमा मच्छेनारायणको मंन्दिर स्थापना भएको कुरा पौराणकि कथनअनुसार रहेको छ । प्राचीन इटा र प्रस्तर कलाको प्रयोग गरेर बनाइएकोले मंन्दिर भित्र एक वर्ग मीटर चौडा ठाउको बिचमा मत्स्यनारायणको मुर्ती रहेको छ ।
मलमास मेलाले पर्यटन वर्ष २०११ का लागी नेपालमा भित्रियका बाह्य लाई केहि पर्यटकलाई सो मेलामा भित्राउनको लागी विभीन्न स्थानमा प्रचार प्रसार गरिएको आयोजक समितिले बतायो ।
मत्स्यनाराणय मन्दिरमा लागेको मलमास मेलामा गुठि संस्थानले पुजा आजाको लागी सामान्य खर्च मात्र व्यहोदै आएको छ पहिलाको जस्तो सम्पूण खर्च व्यहोरेको छैन काठमाडौं शाखा प्रमुख हरि प्रसाद जोशीले भने मच्छेनारायण क्षेत्र विकास समिति भएकोले त्यस समितिले सम्पूर्ण आम्दानी लिने र मेला संाचालन गर्ने जिम्मा समितिको रहेकोछ उनले बताए ।

अछामका दरुवाहरु इज्जत नभएकाहरु वरवरउने गाली बेज्जतले गर्ने गर्दछन

अछाम त्यसै पनि यो जिल्ला एकदम पिछडिएको जिल्लाका रुपमा चिनिन्छ । मुलुककै सबैभन्दा पहिला मदिरा निशेधित क्षेत्रका सुख्खा क्षेत्र घोषणा गरिएको जिल्ला अछाम हो तर त्यहाको सदमुकाम साफेबगरबयलपाटाश्रीकोट चौखुट्टे बजारको अवस्था हेर्दा यो मदिरा निशेधित जिल्ला हो भन्नुमा त्यति उपयुक्त नहोला । किनकी सदुमुकाम लगाएत व्यापारिक केन्दहरुमा र सिमाना जस्ता विभिन्न स्थान यतिबेला मदिरामय बनेको छ । यहा मदिरा सेवन गर्नेहरुलाइ त लाज लाग्ने कुरै भएन मदिरा बेच्नेहरुले समेत आफूले गैरकानुनी धन्दा गरेकोमा चिन्ता छैन । प्रहरी प्रशासनको भने आखामा धन्दा वालाले कालो चस्मा लगाइदिएको अवस्था रहेको छ । सरदमुकाम लगाएत अछाममा यतिखेर प्रायजसो सबै स्थानका २ चार पसल बाहेक लेवल र घरेलु मदिरा सेवन टन्न पाइन्छ । यतिमात्र नभएर यहाका चिया पसलले कपडा सिलाउने किनारा पसल आदि ठाउमा मदिराको व्यापार फस्टाइरहेको छ तर त्यसको फाइदा केवल सोसक व्यापारिहरुले लिने गरेको पाइन्छ । यहाका बासीन्दाले भोग्न परेको पिडाबारे कसैलाइ ज्ञान छैन । प्रत्येक महिना प्रहरीप्रशासनलाई प्रतिमहिनाको हिसाब बाडेर एक त राजस्वमा कमी भएको छ । अन्य व्यावसाय गर्ने व्यापारिका पसल घर डेरामा समेत चाहेको बेलामा समेत अछामी रक्सीको खुल्ला रुपमा चुस्की लिन सकिने अवस्था रहेको छ । कतिपयले त अन्य व्यावसाय छोडेर समेत मदिरा व्यावसायमा लागेको पाइन्छ । बिहानै उठेर मदिराको चुस्कि लिनेहरु पनि यहा प्राय कमै मात्रामा रहेको पाइनछ ।यतिखेर अछामका दरुवाहरु इज्जत नभएकाहरु वरवरउने गाली बेज्जतले गर्ने गर्दछन । यहा बान्ड लेवलको घरेलु मदिराउत्पादन नभएपनि त्यो भन्दा मह्रगो घरेलु मदिराका दजौनो भटटीहरमा साचालीत छन भने बान्ड लेवलको मदिरा समेत यहा सजिलैसंग पाइने गरेको छ ।
अछामकै भटटीमा उत्पादित हुने मदिरा स्वास्थ्यको लागी गुण्स्तरहिन भएपनि एक कप चिया गिलास बरावर रु २५ बिक्ती हुने गरेको पाइन्छ ।
अछामको स्थिति आजात रहेको छ । विहानै बाट बिक्री वितरणहुने मदिरा बाट अछुतो कुनै वर्ग रहेको छैन । मदिरा उत्पादकहरु बिहानै बिहानै हुलाक बाडेझै आआफ्नौ विक्री केन्द्धमा मदिरा पुयाउछन भने ग्राहकहरुलाइन लागेर निडरका साथ विहानको सुर्यदयबाट बेच्ने गरेका छन ।
अछामको मदिरा को समस्यालाइ गम्भीरताका साथ कसैले उठाएको पाइदैन । कहि कतै बाट सुन्नमा आएको पाइएको पनि छैन ।
बुद्धिजीहरुनै मदिराको कारोवारमा तथा सेवनमा प्रत्यक्ष अप््रत्यक्ष रुपमा लागी परेका हुन्छन । यहाको मदिराको अवस्था हेदा कानुनको खिल्ली उडाएको पाइन्छ । एकातिर राज्यले कर बाट ढगीनु परेको छ । सेवन कर्ताको स्वास्थ्यमा नराम्रो असर परेको पाइन्छ भने पैसाको र्बबादीभएको छ । अव पछाीड फकैर नजाउ सबैले एकै चोटि सोचौ र अछामको मदिरालाइ कसरी यस्तै हुन नदिने वा बन्द गर्ने कि खुल्ल्ाा गर्न तपाइहामीले सोचौ व्यापक छलफल गर्न त्यसका लागी स्थानिय प्रशासन राजनितीज्ञ बुद्धिजीवीवर्ग राजनितीक दलका नेर्ता कायकता समाजसेवि संाचारकर्मी कानुन व्यावसायी लगाएतका सबै वर्गले आम सहमतीकोमा बन्द गर्ने कि खुल्ला गर्नेमा ध्यान सबैको जाआस भन्नेृ मेरो चाहान रहेको छ । हाल आएर उहाको स्थितीलाई नियाले हेर्ने हो भने लज्जापस्द एवम पिडादायीक बनेको छ । ड्इ एरिया रुपमा भए पनि किन यहा खुल्ला रुपमा जाड रक्सी को व्यापार हन्छ । किन यसमा कुनै निकायले ध्यान दिएको छ । न कुनै राजनितीक पार्टीले ध्यान दिएको छ । सरकारले के गदछ भनेर सर्वसाधारण अछामी जनता हेरेर बसेका थिए तर कालो बजारीयाहरुलाई रोक्नमा कति सक्षम रहेको छ हेदै जाऔ अछामी जनता । गृहमंन्त्री भिम रावल पाकिस्तानका राजदुत बलबहादुर कुँवर पूर्व आईजिपि को गृह जिल्ल्ाा भएकाले हो कि मदिरामय बनेको । वेरोजगारको चुल्होमा आगो बल्न सकेको छैन मदिराका कारणले किनभने घरको मुली मान्छे नै भट्टी धाउन थालेपछि कसरि बलोस त चुल्होमा आगो यस्ता थुप्रै घटना रहेका छन । मदिराका कारण ले घरवार विहीन बनेका । जती विकास भएपनि अछाममा मदिराकारोवार गर्नेले विकासको रकम जति मदिरामा भएको छ । खुल्ला एरियामा पाइने ब्रान्ड लेवल मदिराको अछाममा तिन पाँच गुणाज्यादा तिरेर किन्नु परेको छ । एक त स्वास्थ्यका लागी हानिकारक मदिरा पाइन्छ भने अर्को अचुक पैसा तिनु पर्ने अवस्था रहेको छ ।

टेक कँुवर
अछाम श्रीकोट
naulaghar@gmail.com
9849151207
नागरिक दैनिकमा पाठ पत्र २०६७ बैशाख ९ गतेकोमा छापिएको

गुठि संस्थानले ध्यान नदिदा उपत्यकामा रहेका राजगुठि अन्तरगत सतल व्यक्ति बसोवास अड्डा
















टेक कुँवर
काठमाडौं बैशाख ६ नागरिक
गुठि संस्थानले ध्यान नदिदा उपत्यकामा रहेका राजगुठि अन्तरगत सतल व्यक्ति बसोवास अड्डा बनेको छ । मंन्दिरको सतल अतिक्रम गरेर वढिजसो संखमुलको जगतनारायण मंन्दिर देखि टेकुको पचली मंन्दिरसम्म बसोवास गरेका छन । क्लब मोटरसाइल वर्कसप र संघसंस्थाले पनि स्थान ओगटेर कामकाज गर्ने गरेको पाइन्छ ।
त्यहा बस्नेको अधिकार छैन । अर्कोको सम्पतिमा बस्नलाई अधिकार पनि दिएका छैनौ । अहिले खाली गरेर के गर्ने २ महिना पछि पुन त्यहि आएर बसिहाल्छन । गुठिसंस्थानका उपप्रशासक सरोज थपलियाल भने विकल्पको रुपमा हामीले सामाजीक कायको लागी सिपमुलक कायक्रम संाचालन गर्ने योजनामा रहेका छौ । जसको लागी सतल प्रयोग गरेवाफत जीर्ण रहेका मठमंन्दिर र सतललाई मर्मत सम्भार गर्न निश्चीत अवधीसम्म प्रयोगमा गर्न दिने सोचमा रहेका छौ । यस्तो गरेमा निकट भविष्यमा मठमंन्दिर र सतलमा पुरातत्व स्वरुप दिन सकिन्थ्यो कि सिपमुलक कार्यक्रम भएमा हटाउन सकिन्थ्यो । एउटा गैरसरकारी संस्थाले केहि समय अगाडि सडक वालबालीकालाई सतलमा राखेर सिपमुलक कार्य गर्नको लागी सतल प्रयोग गर्छु भनेर माग गरेको थियो तर कुनै जानकारी आएको छैन त्यसपश्चात संस्थानले सामाजिक कार्यमा लगाउने निणय गरेको हो । मौलिकतामा परिवर्तन नहुनेगरि पुर्न निर्माण गर्ने शर्तमा संघसस्थालाई बस्न दिने निर्णय गरेका छौ । हरेक पटक हटाउनको लागी प्रयास गर्दा पनि कागजमा मात्र सिमीत रहेका छन उनले बताए ।

स्वदेशि तथा विदेशी साधुसन्त मुसाफीरहरु घुम्न आउदा धर्मशालाका रुपमा बस्नको लागी बनाइएका हुन अहिले आएर यसरी घरजम गरेर बस्नुमा गुठि संस्थानको प्रमुख लापरवाहि नै हो संस्थानका एक कर्मचारीले बताए ।
मर्मत सम्भार नभएकोले सतलहरु जुन प्रयोजनका लागी पहिला बनाइएका थिए त्यसकामका प्रयोग नभएको उनले भने ।
बसोवास गर्दा मंन्दिरको संरचनानै बिग्रको छ । मठमंन्दिर र सतल अनाधिकृत रुपमा प्रयोग भइरहेका छन । जस्तो कि मंन्दिर फोहोर भइरहेको छ गुठिका परुाना घर भएकाले स्टोभ प्रयोग गर्ने गरेका छन आगलागी हनसक्छ आगलागी भएमा पुरातात्तिक वस्तुले बनेका झ्यालढोका रहेका छन ति नष्ट भएमा कसले जिम्बेवारी लिने हो गुठि संस्थान शाखा कायालय काठमाडौका प्रमुख हरि प्रसाद जोसीले भने यसरी कब्जा गरेर बस्नलाई बनाइएका होइनन । धर्मकर्मकाण्डगर्छन भनेर बनाइएका हुन यिमात्र होइनन गठि संस्थानका अन्य ठाउमा रहेका जग्गापनि हडपेको छ त्रिपुरेश्वरमा रहेका आखु अस्पताल भएको जग्गा पनि संस्थानको हो पटक पटक मौखिक र कागजी रुपमा आग्रह गर्दा पनि नटेरेको अवस्थामा रहेको पाइन्छ । कस्लाई भन्ने सरकारले पनि संस्थानको सम्पति माथि राज गरेको छ त्रिपुरेश्वरमा पहरा गण रहेको प्रहरी कार्यालय पनि संस्थानको जग्गा हो त्यहापनि हटाइदिनकालागी गृहमंन्त्रालयलाई आग्रह गदाृ सहयोग नै पाइएको छैन । यी त उदाहरण मात्र हुन मान्छेले मात्र होइनन सरकाले पनि गुठि संस्थानको सम्पति हडपेको छ उनले बताए ।
उपत्यकाका मठमंन्दिर सतल अनाधिकृतमा बसोवास भएको छ । सम्बन्धित निकायले चासो नदिदा सतललाई घरको रुपमा प्रयोग भएको पाइन्छ । परातत्व विभागका अधिकृत हिरण्य वैध भन्छन गुठि संस्थानले यसरी मोटरसाइकल ग्यारेज राख्न दिनु नहुने हो राख्न दिएपनि मंंन्दिरमा चाहिने पुजा पाठका सम्बन्धी सामाग्री राख्नदिए पनि राम्रो हुने पुरातत्व विभागले मर्मत सम्भार मात्र गर्ने यसबारे हामीलाई केहि थाहा नभएको उनि ले बताए ।

त्रिपुरेश्वरको पोणेश्वर मंन्दिरको सतलमा बस्ने बालकृष्ण लामा भन्छन भत्केको चुहेको आफै बनाउछौ म यहि सतलमा जन्मेको हू अहिले सम्म कुनै निकाय पनि मर्मत सम्भार गर्न आएका छैनन । सरकारले हामीलाई यहाबाट उठाएर कहा लगेर राख्छ बस्नको लागी जमीनको टालो दिनु पर्यो तवमात्र हट्छौ । यहि जन्मेका यहि हुर्केका विवाह पनि यहिनै भएको हो यहिनै हाम्रो घर हो यहि सतनलबाट नागरिता पनि लिएको हु उनले भने ।
स्थानिका अनुसार सतलमा बस्ने धेरै मान्छे घरवार विहीन रहेका छन भने कसैको उपत्यकामा महल सरकारी जागीर समेत रहेको छ । जसरी मंन्दिरका सतलमा बसोवास गरेका छन त्यसैगरि मंन्दिरको जस्तो वातावरण पनि भएन गाउघरमा जस्तो टोल हुन्छ त्यस्तै भएका छन । चारैतिर मानिसले वसोवास बस्दा खेरि मंन्दिरको असुरक्षा भएको छ उनले बताए ।
ललितपुरको संखमुलमा रहेको जगत नारायण मंन्दिर पाटनको तलेजु मंन्दिर त्रिपुरेश्वरको महादेवपोणेश्वर रणमुक्तेश्वर वंविरविकटेश्वर पचली टेक नक्सालको नन्दीकिश्वर सोह्खुट्टेको महादेव मंन्दिरमा रहेका सतल गाउनै बनेका छन । त्रिपुरेश्वरमा रहेको जंङग हिरण्ड नारायण मंन्दिरको सतल वाहिर बाट बस्ने पाइन्छ ।

नागरिक दैनिकमा छापिएको समाचार हो

Friday, April 23, 2010

सुदुरपश्चिमको पर्वले उपत्यकामा रौनक

टेक कुँवर
काठमाडौं बैशाख १ नागरिक

राजधानीको विभिन्न स्थानमा बसोवास गदै आएका अछामी महिलाले पुतला पर्व मनाए र विर्षजन गरेका छन । अछाम जिल्लामा विशेष गरेर मनाइने पुतला पर्व राजधानीको कोटेश्वर लगाएत स्थानमा सुदुरपश्चिमवासीले सामुहीक रुपमा मनाएका छन ।
पुतला चैत २० बाट सुरु गरेर बैसाख १ गते विर्षजन गरिन्छ । यो खेल प्राय महिलाले खेल्ने गर्दछन । दिदि बहिनी फुपहरुले विवाह बन्धनमा बाभिएपछि पोइलि घरमा सासू नन्द देवरानि जेठानी द्धारा पाइएका यातना दुखद घटनालाईै एकै ठाउमा जम्मा भएर व्यक्त गर्ने खेलका रुपमा पुतला पर्व मनाइन्छ पुतला खेल्दै गरेकी जनक रावलले बताइन । आज बागमति नदिमा लगेर विस्रजन गरिएको कुरा बताउदछन अछाम सेवा समाजका महासचिव यज्ञराज उपाध्याए ।



त्यसै गरेर राजधानीको प्रदशनिमार्ग विष्ा पर्वमनाउनमा पनि सुदुरपश्चिमािसीको बाक्लो चहल पहल रहेको थियो । गुहमंन्त्री भिम रावल समेत विष्ा पर्व मनाउनमा खेलमा सहभागी रहेर केहि समय आफै देउडा गित समेत गाउन भ्याए । उनी मात्रै हैन सबै पार्टिका नेताकायकताको समेत उपस्थित रहेको थियो । सुदुरपश्चिम देउडा समाजले आयोजना गरेको विष्ा पर्वआफ्नो मौलिकता कला सस्कृति र भाषलाइ जगेर्ना गर्नको लागी आयोजना गरेका हौ संस्थापक अध्यक्ष नन्दकृष्ण जोसिले बताए ।


हामीहरु जति टाढा रहे पनि आफ्ो सस्कृतिलाई विर्षनु नहोस भनेर मनाउने गरेका छौ आफ्नो भाषासस्कृतिजोगाउनको लागी पश्चिममा मनाउने पर्वलाई उपत्यकामा मनाउने गरेका छौ देउडा गाएक यज्ञराज उपाध्याले बताए । प्राय गरेर र मैदानमा युवा पुस्ताको वचस्व रहेको थियो ।
विष्ापर्व देउडा गित मार्फत अबबन्ने संविधान लाई समयमा नै निर्माण गरेर पार्टिका अग्ा्रजहरु र सभाषदहरुलाई देउडा मार्फत दवाव दिने खालका पनि देउडा गित गाएको छौ कितीपुर बस्ने बैतडिका जगदिश कार्कीले बताए ।
सुदुरपश्चिमवासीले आफनो सस्कृतिको जगृैना गर्ने भनेर होली विष पुतलाु गौरा र देउडा जस्ता कायक्तम गदै पाइन्छ । अघिल्लो वर्षमा शरिरमा भएका अटिरा आउने विभिन्न किसीमका रोग लाग्ने शरिर चिलाउने जस्ता रोग लाई हटाउनको लागी सिस्नु चिलाउनाले शरिरमा भएका रोगको विषझार्नेनया उत्साहका साथ नयावर्षको आगमनलाई स्वागत गर्नेहिसावले विसु पर्व मनाउने गरेको पाइन्छ । विशुमा लौरा खेलेर नया उत्साहमा साथ विसु मनाइन्छ मनाइन्छ ।